Japan 1st time : Takayama

จาก Entryที่แล้ว ได้นอนค้างที่ Nagoya 

หลังจาก check out ก็รีบมาที่สถานีรถไฟแต่เช้า

วันนี้จะไป Takayama ครับ

ต้องนั่งรถไฟจากสถานี Nagoya  ไปอีก 2 ชั่วโมงครึ่ง

ทาคายาม่า เป็นเมืองที่ได้ชื่อว่า เกียวโตน้อย

เนื่องจากอยู่ไกล นักท่องเที่ยวไม่พลุกพล่าเท่าเมืองใหญ่(บ้านนอกนี่เอง)

จากที่นี่สามารถต่อรถบัสไปยังหมู่บ้านมรดกโลก

นั่นคือ หมู่บ้าน ชิราคาว่า (เห็นว่าเป็นต้นแบบของหมู่บ้าน"ฮินามิซาว่า" ในเรื่อง"ฮิกุราชิ")

ตอนนั่งรถไฟวิวสวยมากครับ ทางรถไฟวิ่งเลียบแม่น้ำ ตัดแม่น้ำ เป็นช่วงๆ ทำให้ลืมเวลาไปเลย

ถึงสถานี ทาคายาม่า ลงจากรถมาก็พบ Gate ไม้ ใช้เจ้าหน้าที่เก็บตั๋ว

Tourist information หน้าสถานี

เข้าไปขอแผนที่ กัยถามเรื่องการไป หมู่บ้าน ชิราคาว่า ได้ความว่าค่ารถไปกลับ 4300 เยนต่อคน

เจ้าหน้าที่แนะนำให้เสร็จว่าควรใช้เวลา ประมาณ 2ชั่วโมงที่หมู่บ้าน รถไม่ต้องจองมาซื้อตั๋วตอนจะไปได้เลย (แต่สุดท้ายไม่ได้ล่ะ T*T)

บรรยากาศที่นี่เหมือนเมืองท่องเที่ยว ดูจังหวะชีวิตคนที่นี่จะช้าไปหมดไม่รีบเร่งแถม
เดินเจอฝรั่งเยอะกว่าที่คิด ไม่ค่อยเจอคนไทย 

วันนี้ตั้งใจจะมาพักผ่อนแบบสันหลังยาว จองโรงแรมที่มี Onsen ไว้

พักที่ Takayama Ouan เป็นโรงแรมที่มีความใหม่+เก่า เป็นตึกแบบโรงแรมสมัยใหม่ แต่ปูพื้นด้วยเสื่อทาทามิ

ต้องถอดรองเท้าเก็บ locker ที่ทางโรงแรมจัดไว้สำหรับแต่ละห้อง ก่อนจะเข้าตึก ตั้งแต่ก่อนจะขึ้นลิฟท์หรือเข้าห้องอาหารของโรงแรม

มีห้องน้ำในตัวด้วย ราคาก็ไม่แพง ตกคนละ 6,500 ต่อคน

มีออนเซ็น ที่ชั้น 13 ของโรงแรมมีทั้งแบบ แถมมีแบบกลางแจ้งด้วย อยากลองมานานแล้ว

ที่เที่ยวส่วนใหญ่เดินถึงกันได้หมด ยกเว้น Hida folk village ไกลสุดต้องนั่งรถบัส

Hida folk village 
เป็นหมู่บ้านจำลองบ้านแบบดั้งเดิมในชนบท

อ่านประวัติดูได้ความว่า เนื่องจากมีการสร้างเขื่อน หมู่บ้านแบบชนบทส่วนใหญ่ต้องจมน้ำ

ทีนี้กลัวจะต้องเสียความรู้ดั้งเดิม เลยย้ายบ้านจริงๆ มาไว้ที่นี่ ทำเหมือนเป็นพิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง

มีบ้านหลายแบบมาก เอาแบบกัสโซมาลงแล้วกัน ที่หมู่บ้าน ชิราคาว่า ก็เป็นแบบนี้ 
เพียงแต่ยังมีคนอาศัยอยู่จริงๆ ไม่ได้แค่โชว์แบบที่นี่

บริเวณชั้นใต้เพดาน

เห็นมีดแล้วนึกถึง เรนะ ในเรื่อง ฮิกุราชิ

วัด Hida kokubunji 
วัดเก่าตั้งแต่สมัยนารา

ตุ้กตา ซารุโบโบะ (ตัวแดงที่แขวนอยู่) มีอยู่ทั่วเมืองเลย
ตามชื่อแปลว่า ลูกลิง แต่เดิมเป็นเครื่องลางที่แม่จะให้แก่ลูกสาว เพื่อการคลอดบุตร และชีวิตสมรสที่มีความสุข
นอกจากนี้ยังเชื่อว่าช่วยป้องกันเหตุร้ายด้วย

พิพิธภัณฑ์ รถลาก Festival folk exhibition Hall จัดแสดงรถลากที่ใช้ในเทศกาล ที่จัดปีละ2ครั้ง

ภายใน โชว์ไว้ 7คันจาก 11คัน บางคันจะมีตุ้กตากลอยู่ด้านบนด้วย

โรงแสดงหุ่นกล Shishi Hall ดูแล้วนึกถึงเรื่องหุ่นเชิดสังหาร นอกจากหุ่นกลแล้วยังมีจัดแสดงหัวสิงห์แบบต่างๆ

จวนผู้ว่า 
เป็นของเก่าสมัยเอโดะ ที่อนุรักษ์ไว้

ห้องทรมาณนักโทษ

รูปปั้นใครไม่รู้ถือ ดาบแสง ซะด้วย

ย่าน Sanmachi 
เป็นย่านบ้านเก่าสมัยเอโดะ ที่ยังคงอนุรักษ์ไว้ ยังมีคนอาศัยอยู่ หลายหลังเป็นร้านขายของ

ตอนเย็นไม่พลาดกับ เนื้อ ฮิดะ
แค่ย่างจิ้มกับเกลือก็อร่อย อร่อยมากสั่งกันมา 2ชุด นี่ขนาดไม่ได้สั่งเนื้อพรีเมี่ยม grade (พรีเมี่ยมชุดละ 5400เยน ธรรมดา 2400เยน)

จานพิเศษ เป็นเนื้อวางบนใบไม้ ด้านล่างเนื้อจะเป็นมิโซะ

พอกินเสร็จ คุยกันเรื่องแผนพรุ่งนี้ เพื่อนมันบอกว่าพรุ่งนี้มันจะเดินเตร่แถวนี้เอง

ให้ไปเที่ยวหมู่บ้าน ชิราคาว่า ตามสบาย เพราะมันตังค์หมดไปกับค่าเนื้อมื้อนี้แล้ว

ไม่เป็นไร ไม่ไปก็ไม่ไป ความขี้เกียจเข้าครอบงำ ขอนอนตื่นสายๆสักวัน ไม่ไปหมู่บ้าน ชิราคาว่า

แต่....สุดท้ายยังคงตื่นเช้าอยู่ดี (ตื่นเช้าจนชิน T^T)

เลยมีโอกาสเดินไปดู ตลาดเช้า ที่ชาวบ้านเอาผักผลไม้มาขาย

ถึงชื่อว่าตลาดเช้าแต่ 7 โมงยังตั้งเต้นท์ขายของไม่เสร็จเลย ไม่รีบร้อนดีจริงๆ

นอนรอตลาดเปิด

เปิดตลาดขายของกันสักที

ประทับใจกับที่นี่มากๆ เหมาะสำหรับคนที่อยากพักผ่อนชอบความสงบไม่เหมาะกับขาช้อป

ต้องมีครั้งที่สองแน่ยังไงก็จะหาโอกาสมาหน้าหนาวล่ะ

บ่ายนี้ก็จะเข้า Tokyo แล้ว เสียดายอยากอยู่ต่ออีกคืน

Japan 1st time : Nagoya, Shin-Yokohama ramen museum

จาก entry ที่แล้วไปฮิเมจิ ใช้เวลาราวครึ่งวัน

ตอนช่วงบ่ายจะไปนาโงย่าครับ

ถึงนาโงย่าแวะเอาของเก็บโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆสถานี 

โรงแรมนี้มี Curfew ต้องกลับมาก่อน 0.30น. เพราะจะปิดประตูหน้า

แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็ไม่กลับดึกขนาดนั้น

เพิ่งมารู้ตอนไปถึงว่า แถบสถานี Nagoya เป็นย่านกลางคืนด้วย โรงแรมที่พักก็ติดๆกับ love hotel

แถวๆทางเดินก็มีแต่ร้านนวดมั้ง(เห็นมีคำ massage) กลางคืนมีคนมายืนเรียกแขกเต็มไปหมด

ตอนเดินกลับโรงแรมเจอเดินมารุมล้อมให้เข้าร้าน พอเราพูดอังกฤษปั้บ เดินหนีจากเราปุ้บเลย ไม่มีมาตามตื้อเลย

ไปปราสาทนาโงย่าไม่ยากครับนั่ง รถไฟใต้ดินไป เดินต่ออีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว

เดินน้อยสุดในบรรดาปราสาทที่ไปมางวดนี้เลย

รูปปั้น Kato Kiyomasa หนึ่งในขุนพลในยุคฌซนโกคุ คุมงานขนหินสร้างปราสาท 

เข้าไปด้านในปราสาทจะพบรูปวาดท่านไปยืนบนหิน ออกคำสั่งแก่คนงาน

กำลังอยู่ระหว่างสร้างเรือนด้านหน้าอยู่

ไม่ค่อยมีมุมให้ถ่ายเลย

มีลิฟท์สำหรับผู้พิการ

 

ถึงทางเข้าแล้ว

ด้านในจัดแสดงเกี่ยวกับประวัติปราสาท การบูรณะปราสาท

ปลา โลมา ทอง (แบบจำลอง) สัญลักษ์ปราสาท ดูไม่ออกว่าเป็น โลมาเลย

ของจริงเห็นว่า เกล็ดเป็นทองแท้ เลยถูกขโมยเกล็ดไปหลายครั้ง

ลืมแก่กันหน่อย นี่ถ้ามีที่หยอดเหรียญให้มันโยกได้คงดี

ออกจากปราสาทมาก็ 5 โมงครึ่งแล้ว

ไหนๆก็มี JR Pass เลยไปกินมื้อเย็นที่ Shin-Yokohama ดีกว่า 

ไปพิพิธภัณฑ์ราเมน เห็นทัวร์ชอบพาไป

นั่ง ชินคังเซน จากนาโงย่าไปประมาณ ชั่วโมงครึ่ง

ออกจากสถานีข้ามสะพานลอยเดินไปอีกหน่อย

พิพิธภัณฑ์ ราเมน เสียค่าเข้า 200 เยน ค่าอาหารต่างหาก

มาม่าจากทั่วโลก

ร้านราเมนอยู่ชั้นใต้ดิน ทางเข้าทำเหมือนทางเข้าโรงอาบน้ำ

พอเข้ามาเหมือน ย้อนเวลา มาช่วงสงครามโลกครั้งที่2

ด้วยความที่ไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น เลยสั่งอาหารพลาดจนได้ ไม่อร่อย สีสวย อย่างเดียว

ตอนแรกเห็นป้ายนึกว่าเมนูแนะนำ ซะอีก

มาเข้าใจทีหลังว่าท่าทางจะเป็นเมนู พิเศษ ฤดูร้อน เพราะเป็น ราเมนเย็น

จานนี้แหละ สีสวย ดูน่ากิน ร้านเบอร์ 9