ออกเดินทางจากเกียวโตนั่ง ชินคังเซน ช่วงเกือบๆ 7 โมงเช้ามายังฮิโรชิมา
จองโรงแรม Viain Hiroshima ไว้ใกล้สถานีมากๆจนเดินหลงเลยไปถึงหลังโรงแรม
ฝากของที่โรงแรมแล้วก็ได้เวลาเดินทาง ใช้รถรางเป็นหลักในการเดินทางในเมือง รถรางนี้มีวิ่งมาถึงท่าเรือเฟอรี่ที่จะไป เกาะมิยาจิม่า ด้วย
แต่ถ้ามี JR pass สามารถนั่งรถไฟ จากสถานี ฮิโรชิม่า ไปต่อเรือเฟอรี่ของJRได้โดยไม่ต้องเสียเงินเพิ่ม แถมยังเร็วกว่านั่งรถรางไป
สถานที่เที่ยวในเมืองสามารถเดินถึงกันได้ ไม่ไกลมาก โดยเฉพาะถ้าเทียบกับนารา ที่นี่เด็กๆไปเลย จ่ายแค่ไปกลับก็พอ
เป้าหมายแรก Atomic bomb dome อาคารที่หลงเหลือจากทิ้งการระเบิดปรมาณู
มีการเสริมเหล็กไม่ให้พังทลาย เพื่อเก็บไว้ระลึกถึงพิษภัยระเบิดปรมาณู
บริเวณรอบๆ
อนุเสาวรีย์สันติภาพ รูปปั้นเทพี ดูเหมือนกำลังร้องไห้เลย
อนุเสาวรีย์เด็กหญิงซาดาโกะ กับ นกกระเรียนหนึ่งพันตัว
โดนภัยจากรังสี ต่อสู้กับโรคร้าย โดยมีความหวังว่าถ้าพับกระเรียนได้หนึ่งพันตัวจะหายป่วย
จนเกินหนึ่งพันตัวแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น T^T
บริเวณที่เคยกองซากศพเหยื่อระเบิด
อนุสรณ์สถานแก่ผู้เสียชีวิต(ไม่แน่ใจเรียกถูกหรือเปล่า)
มองลอดไปจะตรง ไฟสันติภาพ และ Atomic bomb dome
ไฟแห่งสันติภาพที่จะไม่ดับจนกว่าอาวุธนิวเคลียร์จะหมดไป
Hypocenter ที่เกิดการระเบิดของ ระเบิดปรมาณู
จัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์ ด้านบนมีนาฬิกาแสดงเวลาที่ระเบิดลง
จัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์ ด้านบนมีนาฬิกาแสดงเวลาที่ระเบิดลง
ลงมาด้านล่างจะพบทางเข้า
ด้านในแสดงตำแหน่งที่อยู่ใต้ต่อตำแหน่งระเบิดและภาพเมืองโดยรอบ
ตรงทางออกจะมีบรรดารายชื่อผู้เสียชีวิตให้กดคอม search หาได้
ไปชมพิพิธภัณฑ์กันต่อ
มีเครื่องบรรยายภาษาไทย ค่าเช่า 300เยน
ด้านในมีภาษาอังกฤษกำกับ สำหรับใครที่ไม่อยากเช่า
ด้านในมีภาษาอังกฤษกำกับ สำหรับใครที่ไม่อยากเช่า
แทบไม่ค่อยได้ถ่ายรูปด้านใน เพราะ หดหู่ครับ ไม่มีอารมณ์
เดินดุไป น้ำออกตาเฉยเลย เศร้า ทั้งๆที่ปกติค่อนข้างชินชากับเรื่องตาย
และทั้งที่รู้ว่าญี่ปุ่นสมัยนั้นก็โหดร้ายแค่ไหน แต่ก็เศร้าครับ อดเศร้าไม่ได้อยู่ดี
แบบจำลองก่อนและหลังระเบิดลง
ภาพถ่ายจากอดีต
มีคำบอกเล่าของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย บรรยายเหตุการณ์ไว้ได้หดหู่มาก(แปลแบบกากๆ)
"อยู่ดีก็มีแสงสว่างวูบ แล้วร้อนไปทั้งหน้าและตัว ลำคอแห้งผาก ตาพร่ามัว ผู้คนเดินโดยมีเสื้อติดไฟ ต่างร้องโอดโอย พยายามหนีตาย แยกไม่ออกว่าใครชายใครหญิง เหมือนเจอไฟนรก พอความร้อนสงบลงฝนก็ตกลงมาแต่ทว่า มันเป็นฝนสีดำ "
ออกจากบริเวณที่น่าหดหู่นี้ ก็ไปปราสาท ฮิโรชิมา กันต่อ
นั่งรถราง 1ป้ายแล้วเดินต่ออีก 10 นาที หรือเดินไปเลยก็ได้ไม่ไกลมาก
ยังหดหู่ไม่หายบวกกับรีบจะไป เกาะมิยาจิม่า เลยไม่มีอารมณ์จะถ่ายรูปเท่าไหร่
ครั้งหน้าถ้ามา ฮิโรชิม่า จะเก็บพิพิธภัณฑ์เป็นอย่างสุดท้าย หดหู่เกิน
ยังหดหู่ไม่หายบวกกับรีบจะไป เกาะมิยาจิม่า เลยไม่มีอารมณ์จะถ่ายรูปเท่าไหร่
ครั้งหน้าถ้ามา ฮิโรชิม่า จะเก็บพิพิธภัณฑ์เป็นอย่างสุดท้าย หดหู่เกิน
ปราสาท ฮิโรชิมา มีชื่อเล่นว่า ปราสาทปลาคาร์ป ปราสาทเล็กเดินแป้บๆก็หมด
เก็บตกที่ ฮิโรชิมา มีสามล้อรับจ้างด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น